Zanurzyli się w niepełnosprawność, w jej prawdę i mity, doświadczyli braku wzroku i słuchu. Wszystko na chwilę, na szczęście wyłącznie na kilka, kilkanaście minut. Niby niedużo, ale wystarcza , by nie bać się wyjść naprzeciw niepełnosprawnemu turyście. Są gotowi. Dziękujemy, bardzo dziękujemy…
Blisko 120 osób z całej Polski, blisko 120 przewodników miejskich, terenowych i muzealnych – to oni słuchali i rozmawiali, próbowali i odkrywali. Pięć dni poświęconych na sprawy niepełnosprawności sensorycznej, na poznanie możliwości i potrzeb osób nie posługujących się w normalny sposób wzrokiem i słuchem, na ustalenie jak takim turystom opowiadać o światach, w jakie zabierane są wycieczkowe grupy. Wchodzili w zupełnie inną rzeczywistość, w świat „Poza Ciszą i Ciemnością”, wchodzili spokojnie, krok po kroku, prowadzeni przez trenerów znających panujące tam reguły. A gdy wynurzali się z niego w znaną sobie rzeczywistość wiedzieli i czuli coraz więcej i więcej; nie wszystko, ale właśnie więcej. Poznawali m.in. zasady języka migowego i audiodeskrypcji, wkładali symulatory i osobiście doświadczali różnych dysfunkcji wzroku, wymieniali się spostrzeżeniami i pomysłami. Pracowali. Na dowód swego zaangażowania otrzymali zaświadczenia potwierdzające uczestnictwo w specjalnym kursie dla przewodników, pierwsze takie zaświadczenia w Polsce, podpisane przez Fundację Dzieciom „Zdążyć z Pomocą” i Polskie Towarzystwo Turystyczno Krajoznawcze. Kto ma takie zaświadczenie, wie, jak opowiedzieć miasto, sztukę czy przyrodę osobie z dysfunkcją wzroku i słuchu.
Projekt W świecie „Poza Ciszą i Ciemnością” został dofinansowany przez Ministra Sportu i Turystyki.
Kliknij na zdjęcie, aby powiększyć:
Więcej o projekcie „Poza Ciszą i Ciemnością” na: http://www.pcic.dzieciom.pl/
