Wądołowski Bartosz Wiktor

Fundacja Dzieciom „Zdążyć z Pomocą” zwraca się z uprzejmą prośbą o pomoc dla Bartosza Wądołowskiego.

Bartek od urodzenia był inny niż inne dzieciaki. Delikatny, niespokojny. Pięknie rósł, ale mówić zaczął dopiero po upływie dwóch i pół roku. Diagnoza: AUTYZM. Zespół Aspergera. Absolutne, niemożliwe do pokonania nieprzystosowanie społeczne. Na początku nie będzie to problemem, niestety, czym będzie starszy, tym problem będzie narastał. Mimo niewątpliwych uzdolnień sportowych nie będzie mógł nigdy występować w drużynie piłkarskiej, czy w zespole koszykówki. Jedyne co mogą robić rodzice, to rozwijać jego uzdolnienia indywidualne, aby potem, gdy już będzie dorosły, mógł z tego bagażu skorzystać. Jedynym pocieszeniem jest to, że poziom jego inteligencji jest wybitnie wysoki. Ma również uzdolnienia matematyczne i muzyczne.

W zeszłym roku, po wakacjach, gdy miał wracać do przedszkola do ostatniej grupy kolejny cios: CUKRZYCA typu I. Insulinozależna. W trakcie szpitalnego leczenia kwasicy ketonowej, której nabawił się z powodu niewiedzy rodziców o chorobie, podczas badań okazuje się, że to nie koniec złych wieści: CELIAKIA. Konieczna okazuje się dieta bezglutenowa. Bez niej, dziecko nie otrzyma niezbędnych do rozwoju substancji odżywczych. Kolejny cios: przedszkole odmawia przyjęcia dziecka. Rodzice musieli zapisać dziecko (nieprzygotowane do tego społecznie) do szkoły integracyjnej, na drugim końcu miasta. Pociąga to za sobą konieczność sprzedaży w dużym tempie mieszkania i zakupu drugiego w innej dzielnicy. Zdruzgotało to ich finanse. W tym momencie są obciążeni kredytem mieszkaniowym i koniecznością robienia wysokich wydatków na żywność, leki, sprzęt do terapii insulinowej…

Zapisali Bartka do Fundacji Jaś i Małgosia (fundacja zajmująca się terapią dla dzieci autystycznych). Tam, doświadczone terapeutki podpowiedziały im, że nieocenioną pomocą w terapii jak i w dalszym życiu mogłaby być muzyka. Dokładniej gra na instrumencie. Potencjał jaki posiada dziecko jest taki wysoki, że bez problemu może opanować grę na nim tak doskonale, że ta ścieżka mogłaby być jego celem w życiu. Jest to dziedzina wysoce zindywidualizowana, gdzie jego problemy z nieprzystosowaniem społecznym nie mogłyby być przeszkodą. Idąc za podpowiedzią Fundacji ”JiM” starają się dać mu tę szansę. Zapisali go do szkoły muzycznej w naszym na lekcje fortepianu. Jednak, żeby lekcje mogły odbywać się bez przeszkód, niezbędny stał się zakup choćby niedrogiego keyboardu do domu.

Każda godzinna lekcja muzyki kosztuje 40 zł. Miesięczny całkowity koszt wynosi 160 zł (4 lekcje w miesiącu co jest minimalną ilością dla Bartka). Również koszt sprzętu do aplikacji insuliny jest wysoki i waha się w kwocie od 200 do 400 zł miesięcznie. Żywność bezglutenowa niezbędna do terapii przy celiakii jest droga i wynosi około 200-300 zł miesięcznie. Terapia behawiorystyczna w na szczęście jest nieodpłatna, ale Bartosz uczęszcza również na indywidualną terapię psychologiczną, której koszt wynosi około 160-200 zł miesięcznie.

Zwracamy się zatem z uprzejmą prośbą do Państwa, abyście, jeżeli to możliwe, wspomogli Bartka, żeby mógł jakoś funkcjonować w dzisiejszym świecie.