Makowski Paweł

ten mały, uśmiechnięty, pełen życia chłopczyk to Pawełek. Od urodzenia choruje na mózgowe porażenie dziecięce.

Prosimy o pomoc w umożliwieniu mu samodzielnego i szczęśliwego życia.

Za każde wsparcie, każdy najdrobniejszy gest, a także każdą chwilę zadumy, jaką wywołają te słowa, z całego serca dziękujemy.

Chociaż mama Pawełka wychowuje go samotnie, stara się optymistycznie patrzeć w przyszłość i z dumą matki walczyć o samodzielne jutro dla jej synka.Bo ono istnieje.

Oto jego historia.
Pawełek urodził się 25 listopada 2004 roku w 32 tygodniu ciąży. W szpitalu, w którym przyszedł na świat, świadomie zwlekano z rozwiązaniem (ułożenie miednicowe i tak uniemożliwiało poród drogami naturalnymi), aż ponad 36 godzin od odejścia wód płodowych. W efekcie był niedotleniony, z 1 punktem w skali Apgar (punkt za akcję serca). Od dnia jego narodzin lekarze powtarzali tylko słowa, że to wcześniak i trzeba czasu, aby „dogonił” rówieśników i należy go rehabilitować, do czego od razu przystąpiono.

Tragiczną diagnozę postawiono dopiero 18 maja 2006 roku, Junior miał wtedy już prawie 1,5 roku. Co by z nim było, gdyby tak długo zwlekano z rehabilitacją? Aż strach pomyśleć. Aktualnie rehabilitacja przynosi widoczne efekty, Pawełek wolniutko robi postępy. I to jest najważniejsze.
Jest dzieckiem pogodnym i aktywnym, a co bardzo ważne – prawidłowo rozwiniętym umysłowo. Wymaga więc przede wszystkim rehabilitacji ruchowej. Szansą dla niego, szansą na jego samodzielną i niezależną przyszłość, poza codzienną rehabilitacja w domu, jest częsty udział w turnusach rehabilitacyjnych.

W maju 2006 roku był na pierwszym turnusie rehabilitacyjnym. Po 2 tygodniowym pobycie w Ośrodku Rehabilitacji jego mama zaobserwowała u syna niewiarygodne wręcz postępy.

Od tamtego czasu Paweł był uczestnikiem 25 turnusów rehabilitacyjnych w Polsce i 5 na Ukrainie. Po każdym z nich widać ogromny skok w sprawności chłopca.

Ponadto, dzięki życzliwości sponsorów, Pawełek odbył cykl trzech delfinoterapii, których efekt również jest zadziwiający.

Biorąc pod uwagę zalecenia terapeutyczne, a przede wszystkim efekty dotychczasowej rehabilitacji i sytemu w jakim jest prowadzona wskazują, że optymalne warunki dla postępującej terapii to 2 tygodnie intensywnej rehabilitacji + 2 do 4 tygodni przerwy. Potwierdza to regularnie poprawiający się stan Pawła  zmierzający do uzyskania pełnej samodzielności.

W roku 2009, który jest ostatnim rokiem przed wejściem Pawełka w wiek przedszkolny, powinien on uczestniczyć w minimum 8 turnusach w ośrodkach rehabilitacyjnych w Polsce (koszt pojedynczego turnusu wynosi ok. 3 tys. zł)i 3 turnusach na Ukrainie (koszt jednego to, aż 3 000 Euro). Wskazana jest także jedna delfinoterapia.

Kwota, która umożliwi Pawełkowi dalsze leczenie znacznie przewyższa możliwości finansowe jego mamy. Stąd nasza prośba o wsparcie do Państwa, które pomoże zrealizować program terapeutyczny Pawełka.

„Wiem, że istnieje samodzielne jutro mego syna.

Pomóżcie mu Państwo, proszę, we własnym i w jego imieniu.”- mówi mama chłopca.

                                                                            Dziękujemy w imieniu własnym, Pawła i jego mamy.

Zapraszamy do obejrzenia strony Pawełka:

www.pawelmakowski.pl