Pawłowski Tomasz Warszawa

Jestem Tomek…

… i każdego dnia walczę o swoją przyszłość. Urodziłem się w 2019 roku jako skrajny wcześniak, miałem poważne wylewy podczas porodu, spędziłem pierwsze pół roku życia w szpitalu i choruję na dziecięce porażenie mózgowe. Tego już nie da się cofnąć, ale dzięki intensywnym ćwiczeniom i opiece lekarzy specjalistów mogę się rozwijać i zdobywać nowe umiejętności.

W 2021 roku dużo się działo w moim życiu:

⁃ odbyłem 219 rehabilitacji z fizjoterapeutami (w tym 6 turnusów rehabilitacyjnych), a każdego dnia doskonaliłem nabyte umiejętności w domu,

⁃ 3 razy byłem w szpitalach z powodu poważnych infekcji,

⁃ 2 razy zmieniałem ortezy na nowe, bo moja noga tak szybko rośnie,

⁃ miałem wiele badań i wizyt u lekarzy specjalistów (neurolog, neurochirurg, laryngolog, okulista, kardiolog).

Były dni, że było trudno, ale wiecie, że to był dobry rok? W 2021 nauczyłem się raczkować, zacząłem się prostować oraz przyjmować prawidłową pozycję pleców, zauważyłem, że mam lewą rękę i jej czasem używam (choć to nadal ogromne wyzwanie dla mnie), zacząłem stawać i przesuwać się przy meblach, a na jesieni powiedziałem pierwsze słowa i już można się ze mną dogadać! Mam jeszcze dużo rzeczy do nauczenia się, ale mam wokół siebie wiele życzliwych osób i wierzę, że dam radę!

Te wszystkie umiejętności to efekt moich codziennych ćwiczeń, które były możliwe dzięki Wam wszystkim, którzy w ubiegłych latach przekazaliście dla mnie swój 1% podatku. W tym roku również Was proszę: pamiętajcie o mnie podczas zbliżającego się rozliczenia, bo dzięki darowiznom i 1% mogę walczyć o swój rozwój.

Za każdą pomoc bardzo dziękuję!